Gülümse Diş

Periodontoloji dişleri çevreleyen sert ve yumuşak dokuların yani diş etlerinin yapısını inceleyen, bu dokularda meydana gelen hastalıkların teşhis ve tedavisini uygulayan ve kazanılan sağlığın devamlılığını sağlayan diş hekimliği ana bilim dalıdır.

Diş Eti Hastalığı

İyi bir ağız sağlığı için dişlerin çürüksüz ve sağlam olması gerektiği kadar dişleri taşımakla görevli kemik ve diş eti dokularının da sağlığı oldukça önemlidir. Periodontoloji bölümü ağız sağlığında yüksek önem derecesine sahip diş eti dokularının sağlığı ile ilgilenir ve diş eti hastalıklarını tedavi eder.

Diş eti hastalığı gingivist adı verilen diş eti iltihabı ile başlar. Periodontal hastalıkların erken dönemi olan gingivist oluştuğunda; diş etleri kanamalı, kırmızı görünümlü ve şiş durumda olur. Tedavi edilmediği takdirde hastalık periodontitise evrilerek diş eti ve dişleri desteklemekle görevli olan alveol kemiğinde de ağır ve geri döndürülemez bir hasar oluşturabilir.

Periodontitis diş eti hastalıklarının en ileri safhasıdır ve önlem alınmışsa enfeksiyon ilerleyerek dişlerin sallanmasına hatta diş eti çekilmesine neden olarak diş kayıplarına yol açabilir. Bunların önüne geçebilmek adına periodontoloji bölümüne başvurulması önem arz etmektedir.

Diş Eti Hastalığının Belirtileri

Periodontoloji bölümünün tedavi ettiği diş eti hastalığının en yaygın görülen belirtileri şunlardır:

  • Kanama.
  • Diş etinde şişlik.
  • Diş etinde kızarıklık.
  • Diş etinde çekilme ve bunun sonucu olarak kök yüzeylerinin açığa çıkması.
  • Açığa çıkan kök yüzeylerinde hassasiyet hissedilmesi.
  • Diş taşları sebebi ile diş eti kenarlarında ya da dişlerin arasında görülen siyah kısımlar.
  • Diş eti ile dişler arasından iltihap gelmesi.
  • Dişlerin sallanması, uzaması, yer değiştirmesi.
  • Ağız içerisinde kötü bir koku ve tat.

Diş Eti Hastalıklarının Nedenleri

Periodontoloji’nin tanı ve tedavi uyguladığı periodontal hastalıkların ana nedeni bakteri plağı olmakla birlikte diğer nedenler arasında sigara, sistematik hastalıklar, ilaç kullanımı, hamilelik, diyabet, stres, menopoz ve AIDS sayılabilir.

Diş Eti Hastalığının Tedavisi

Periodontal hastalıklar erken dönem teşhisinde cerrahi müdahalelere gerek kalmadan tedavi edilebilir. Diş ve kök yüzeyi temizliği yapılıp oklüzyon kontrolü yapıldıktan sonra çürükler ve yirmi yaş dişleri alınarak mikroorganizmaların birikmesinin önüne geçilerek diş eti tekrar dişe adapte olur, diş eti eski yerine geçerek doku cebi ortadan kaldırılmış olur.

Diş eti hastalığında kullanılan tedavi yöntemleri şunlardır:

  • Cerrahi Periodontal Tedaviler: Cerrahi müdahaleler ilerlemiş periodontal hastalıklarda başvurulan müdahalelerdir. Cerrahi periodontal tedavilerde dişleri çevreleyen derin ceplerde bulunan diş taşları temizlenir ve bu cepler ortadan kaldırılır. Düzgün ve sağlam bir kök yüzeyi oluşturulur ve hastaya daha kolay hijyen sağlayabileceği bir diş eti yüzeyi kazandırılmış olur. Diş eti çekilmeleri ise serbest diş eti grefti ya da bağ dokusu operasyonları ile onarılarak tedavi edilir.
  • Subgingival Küretaj: Başlangıç düzeyindeki diş eti hastalığının tedavisinin ardından, ağız dokusu iyileşme göstermiyorsa diş eti lokal anestezi kullanılarak uyuşturularak iltihaplı dokular ve diş etinin altında bulunan diş taşları bölgeden alınır.
  • Gingivektomi ve Gingivoplasti: Diş eti kenarlarında kalınlaşma görüldüğü durumlarda lokal anestei kullanılarak diş etine fizyolojik form vermek, fibrotik diş eti büyümelerini tedavi etmek ve diş eti morfolojisini düzeltmek için yapılan cerrahi müdahaledir.
  • Flep Operasyonu: Periodontal hastalıkların ilerlemesini önlemek ve gereken plak kontrolünü hastaya sağlayabilmek adına yapılan cerrahi bir operasyondur. Lokal anestezi ile bölge uyuşturulduktan sonra kök yüzeyleri ve kemik açıkta kalacak şekilde diş eti kaldırılır. İltihaplı dokular temizlenip kök yüzeyleri düzleştirilir ve gerekli kemik düzeltmeleri yapılır. Kemikte meydana gelen hasar boyutuna göre greft kullanılır ve işlem tamamlanır.

Diş eti hastalığının tedavisinde kullanılacak olan tedavi yöntemi diş hekiminin yapacağı muayene ve hastalığın durumuna göre belirlenir.